Soms heb je van die gewoontes... Uit bijgeloof, omdat je het gewend bent of omdat iets voor jou vanzelfsprekend is. Zo draag ik al jaren dezelfde wandelschoenen. Echter op een van de laatste grote reizen is een klein zelfstandig Vietnamees schoenlappertje eerst nogal kwistig met de lijmpot geweest, om er vervolgens pardoes een dikke vette stopnaald doorheen te halen, omdat de zijrubbers wat los zaten. Weg waterdichte schoenen! Foutje bedankt!
Ook had ik (ja, had ik!) een prachtige floppy hat. Legergroen. Jarenlang mijn trouwe metgezel geweest. Ik kocht 'm in 1996 in Namibië. Dat stond er ook in grote letters geborduurd op: NAMIBIA.
Een hoed die ik hard nodig had, want ik kan niet zo goed tegen de felle zon. Overal ging die hoed mee naartoe. Uit gewoonte en uit pure noodzaak. Hij hield mijn hoofd koel in de brandende zon van de Namibische woestijn. Ik veegde er het zweet van mijn voorhoofd mee weg in het warme en vochtige Mexico, waar mijn hoofd soms meer op een vergiet leek! Als ik er voor een flesje cola ingooide, stroomde het er aan de zijkanten weer net zo hard uit.
Ook in de VS en Canada vergezelde deze hoed mij op mijn reizen. In Andalusië en Cambodja. Kenia, Tanzania, Zuid-Afrika, Griekenland, Italië, Thailand en in 2012 Vietnam. We maakten een snorkeltripje en legden nog even aan op een prachtig parelwit strand in het zuidelijkste puntje van Phu Quoc. Het taxibusje leverde ons na afloop van deze mooie excursie weer keurig af bij het hotel. Daar kwam ik tot de ontdekking dat ik mijn floppy hat miste. Ontzetting. Een regelrechte ramp. Wat moest ik zonder mijn floppy hat? Het taxibedrijf gebeld. "Is er soms een groene floppy hat met NAMIBIA erop gevonden?" Nou, daar zouden ze achteraan gaan. Zo moeilijk kon dat toch niet zijn, een groene floppy hat met NAMIBIA erop. Zo een met een rand die niet te breed is en niet te smal. Met 2 drukkers aan de zijkant om er meer model Cowboy van te maken. Niet te slap en niet te stijf. Precies goed.
Enfin, de volgende dag het verlossende woord: hij was gevonden. Ze zouden hem langsbrengen.
Ik was natuurlijk helemaal in mijn nopjes. Mijn ouwe trouwe floppy hat.
Groot was mijn teleurstelling toen het helemaal niet MIJN hoed bleek te zijn. Ja, hij was groen! En hij was floppy, maar er stond geen NAMIBIA op! Geen onbelangrijk detail!
Goed, men zou verder zoeken. De boodschap (lees: beschrijving) was duidelijk... Kon niet missen.
De dag erop maar liefst 5 groene floppy hats! Een met een camouflage print, een met een hele brede rand, een met een smalle rand, een stijf geval en een hele slappe. En met allerlei teksten erop, behalve NAMIBIA. Dus als je ooit in het zuiden van Phu Quoc Island bent, kijk dan alsjeblieft nog een keer uit naar een groene floppy hat met NAMIBIA erop.
Vietnamese loempia's / fried spring rolls (4 pers.)
150 g gehakt halfom (ook mogelijk met garnalen, crab, etc)
100 g taro (of tayer)
1 handje taugé
1/2 winterpeen (medium grootte)
5 shiitakes (vers of gedroogd en geweekt)
1 eigeel
1/4 pakje vermicelli (dunne rijstmie)
1/2 tl zwarte peper
2 sjalotten
1 teen knoflook
4 lenteuitjes
1 tl zout of bouillonpoeder
12 loempiavellen
Snijd de taro (zetmeel-achtige wortel), peen, shiitakes, sjalotten en knoflook ULTRA fijn (maak een hele fijne brunoise)! Stamp de taugé in een vijzel en knijp het vocht eruit. Het is belangrijk dat de massa niet te nat wordt, anders barsten de loempia's tijdens het bakken open door het vocht! Snijd de lenteui in dunne dingetjes. week de vermicelli en knip in grove stukken. Voeg alle ingredienten samen; groente, vlees, lenteui, vermicelli, zout, peper en eigeel. Kneed tot een egale massa. Neem kant-en-klare loempiavellen of gebruik gedroogde en week elke keer en vel als je dat nodig hebt. Dus niet alles in een keer, dan plakt alles straks aan elkaar.
Leg op elk loepiavel aan het begin een volle eetlepel van het groente/vleesmengsel. Ongeveer ter grootte van een halve breedte. Rol een slag en sla vervolgens de zijkanten naar binnen en rol verder door. Het is niet heel moeilijk, je moet de slag even te pakken krijgen.
Bak de loempia's goudbruin in een wok met een laag arachideolie. Zorg voor een matige hitte (160 graden). Ze moeten van binnen gaar worden en van buiten niet verbranden. Serveer met zoete loepiasaus (knoflook, suiker en chili's) en gehakte pinda's. Geef er wat ijsbergsla, kool en kruiden (munt, koriander, Thaise basilicum) en partjes limoen bij on the side. Naar een recept van Ngoc van Xanmai Garden Resort uit Pakse, Laos (van origine Vietnamese).
Paul Young - Wherever I lay my hat