Vandaag een 'verzoekplaatje' van de heren van de Groeverij: een verhaaltje en een gerechtje bij het door hen uitgezochte liedje.
Een niet onbelangrijk onderdeel van onze reis naar Zimbabwe vormde ooit een 3-daagse kanotrip over de Zambesi rivier, maar dan aan de Zambiaanse kant. Een Landrover pikte ons op bij de stuwdam over het Karibameer. Na een autorit en een oneindig lange tocht met een speedboot arriveerden we eindelijk bij het basiskamp. Daar lagen de kano’s voor ons klaar. Mijn vriendin voorin en ik erachter voor het overzicht en mijn eigen veiligheid. Na een enigszins valse start – we belandden door de sterke stroming al vrij snel in de doornenstruiken – peddelden we rustig stroomafwaarts over de brede rivier. Plotseling zagen we een grote olifantenstier aan de verhoogde oever van de waterkant. Onze gidsen legden voorzichtig aan en wenkten ons om stilletjes te volgen. Zo lagen er op een gegeven moment wel 6 of 7 kano’s naar de immense kont van een grote mannetjesolifant te kijken. Plotseling draaide de kolos zich om en stormde trompetterend en flapperend met zijn oren als een razende naar voren. Nog nooit heb ik een kano zo snel in zijn achteruit gekregen. Wel heel bijzonder dat je over het water zo dicht bij de dieren kunt komen, al zorgt dat soms wel voor verrassingen.
We vervolgden onze trip. Volgende halte: Hippocity. Een smalle bocht in de rivier waar zich wel 30 nijlpaarden hadden verzameld. Daar moesten we voorbij. Een hachelijke operatie als je weet dat nijlpaarden nogal territoriaal zijn en met speels gemak een kano doormidden bijten, inclusief tweekoppige bemanning. Een voor een volgden wij onze gidsen die ons naar veiliger haven wisten te loodsen. Na een dergelijk avontuur zou je verwachten dat het goed rusten was. Maar in plaats daarvan werd het een zeer onrustige nacht waarbij zo’n beetje alle wilde dieren van de Afrikaanse savanne zich rond onze tent leken te hebben verzameld. We konden ze zelfs horen ademen in de doodstille nacht. Was het een troep hongerige leeuwen, hyena's of een misschien wel luipaard? Een olifant op zoek naar citrusvruchten? Waren het jakhalzen? Civetkatten? Een grootoorvos? Een roedel wilde honden? Ik ga in ieder geval in het holst van de nacht niet de tent uit om dat te checken. Enfin, toen we de volgende ochtend wakker werden, bleken de sporen in het de avond tevoren keurig aangeharkte zand van een kudde buffels te zijn die met hun natte neuzen pal tegen onze tent hadden gestaan. Een meevaller? Deze onvoorspelbare dieren hebben in Afrika wel de meeste doden op hun geweten ...
Het gerecht: een pizza napolitana met tomaat, ansjovis, kappertjes en natuurlijk mozzarella bufala, gemaakt van echte buffelmelk.
Deeg (2 pizza’s)
250 bloem voor pizzadeeg (La Tua Farina Albert Heijn)
1 zakje droge gist van 8 g
150 ml lauwwarm water
1 el olijfolie (extra vergine)
1 tl suiker
snufje zout
Toppings
tomatenpulp (ui/knoflook/peper/zout)
10 zwarte olijven
8 ansjovisfilets
1 bol mozzarella di bufala
oregano
chilivlokken voor extra pit
zout en peper
Los de gist en suiker op in een kommetje warm water.
Maak op een schone aanrecht een bergje van de bloem en maak in het midden een kuiltje. Giet de opgeloste gist met de suiker, het water en de olijfolie voorzichtig in het kuiltje. Roer met een vinger door elkaar en neem steeds meer bloem mee, terwijl je draaiende bewegingen maakt. Meng alles goed door elkaar en kneed van het geheel een mooie gladde bal. Doe dit ongeveer 15 minuten. Je kunt het deeg ook regelmatig op het aanrecht gooien en goed blijven kneden. Leg het daarna in een kom met een vochtige doek erover en zet 2 uur weg op een warme tochtvrije plaats.
Verdeel het daarna in 2 helften, kneed en rol uit tot een mooie bodem.
Leg ‘m op een bebloemd stukje karton en beleg de pizza met de tomatensaus en de overige toppings. Schuif ‘m als je klaar bent op een voorverwarmde bakplaat of pizzasteen en zet in de oven of plaats op het rooster van de barbecue (Weber) en bak in ca. 12 minuten af met de deksel erop of in de oven op minimaal 220 graden. Tijden bij benadering. Dat moet je af en toe even checken en inschatten.
Zie de zwarte olijven als kersen op de taart (lees: pizza)!
Caprese Ome Willem
1 rijpe (vlees)tomaat (400 g)
1 bol mozzarella di bufala (300 g)
1 bakje bascilicum
1 dl olijfolie extra vierge
1 blikje ansjovisfilets
1 teentje knoflook
kappertjes
peper
1 vijzel
Snijd de tomaat en de mozzarella in plakken. Hak de bascilicum en de knoflook fijn. Doe dit met de helft (ca. 6) van de ansjovisfilets, peper en de olie in een vijzel en wrijf tot een mooie gladde massa.
Leg dakpansgewijs, om en om de tomaten- en mozzarellaplakjes op een bord. Drapeer er de 'vinaigrette' overheen en druppelsgewijs langs. Garneer met wat overgebleven bascilicumblaadjes en kappertjes. Draai er nog wat peper uit de molen over en eet er een sneetje chiabatta bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten