Alleen als ie ijs en ijskoud is...

Met mijn blonde haren, blauwe ogen en lichte huid ben ik niet het type dat graag lang en uitgebreid in de zon zit. Meestal zoek ik zo snel mogelijk de beschutting van een parasol (daar kan geen zonnebrandcreme tegenop!), en neem ik uit voorzorg een extra t-shirt met lange mouwen en een extra handdoek mee naar het strand om eventueel lichaamsdelen mee te kunnen bedekken. Ook een pet of hoed is voor mij geen overbodige luxe... En ik smeer mij van te voren natuurlijk goed in met een extra hoge factor (30 of meer). En dan nog is de kans groot dat je mij op het einde van de dag zo rood als een kreeft van het strand ziet komen.

Op een tropische dagen als vandaag, blijf ik het liefst binnen met de gordijnen potdicht. En toch houd ik van het warme weer, en zoek ik het tijdens vakanties telkens weer op. Want vakantie staat voor mij gelijk aan zon en (sub)tropische temperaturen. Ik heb er een haat-liefde-verhouding mee.
Je zou zeggen dat je met zo'n teer huidje het beste naar een scandinavisch land op vakantie zou kunnen gaan. Trekt me niet. Sterker nog,  ik ben nog nooit noordelijker geweest dan eh, ...Dokkum?

Waar mijn vriendin urenlang in de zon kan liggen bakken of zonder hoofddeksel in de brandende zon kan rondlopen, moet ik mij in allerlei bochten wringen om zo weinig mogelijk zon te krijgen. Zoals je ook tijdens een flinke bui tussen de regendruppels door kunt slalommmen.
Ik moet zeggen, je wordt er na verloop van tijd wel handig in. En je ontwikkelt bepaalde tactieken. Zo speur ik voordat ik de eerste stap naar buiten zet, als een volleerd anti-zon-commando eerst de omgeving af naar alle mogelijke beschutte plekjes. Die breng ik goed in kaart in mijn dan nog frisse hoofd, voordat ik mij op het overvloedig met zonnestralen gebombardeerde slagveld dat bezienswaardigheid heet begeef. Behoedzaam zigzag ik van boom naar boom en van gevel naar gevel. En ook een standbeeld, obelisk of ander historisch object schuw ik niet om als het om tijdelijke dekking gaat. Zelfs een verkeersbord of lantaarnpaal kan daarvoor desnoods dienst doen.

Ook heb ik geleerd bij voorkeur niet op het midden van de dag, wanneer de zon op zijn hoogst staat en de schaduwen het kleinst zijn, op straat, een opgraving, ruïne of andere bezienswaardigheid te begeven. Dan is het een no-go zone. Dus hèt moment voor een smakelijke lunch onder een immens grote luifel of parasol. Om te genieten van een koel drankje, gebakken visje of een overheerlijke Gazpacho. Maar natuurlijk alleen als ie ijs en ijskoud is!

Gazpacho (2x4 pers.) vegetarisch
1l tomaten- of tomatengroentesap (Zontomaatje)
1 blik gezeefde tomaten (pulp, blokjes of andere tomatenprut)
2 komkommers (geschild en ontdaan van het zaad)
2 stengels selderij
4 teentjes knoflook
1 (rode) ui
1 rode paprika
1 spaans pepertje
1 rawetpepertje
1 el bouillonpoeder
1 dl olijfolie extra vierge
1/2 dl (wijn)azijn
1 kopje water
2 sneetjes witbrood (weglaten als je glutenvrij moet)
1/2 tl komijnzaad
1/2 tl pimenton

Garnering
1/2 groene paprika in ragfijne blokjes
1/2 komkommer in ragfijne blokjes
(lente)ui fijngesneden/gesnipperd
Enkele ijsblokjes of crushed ice.

Schil de komkommer, pel de ui en de knoflook, verwijder de zaadlijst van komkommer en paprika en snijd alle ingrediënten in grove stukken. Doe alles in een grote pan en giet er de tomatensap bij en blenderen maar, met die staafmixer! Het witbrood zorgt voor de binding. Zet de pan minimaal een halve dag in de koelkast en serveer ijs en ijskoud (eventueel met wat ijsblokjes of gecrusht ijs) met een straaltje olijfolie en garneer  fijngesneden paprika, komkommer en (lente)ui.

Foreigner - Cold as ice